INTERVIEW MET DULY ESTRUCH/ MANAGER VERPLEEGHUIS

Duly Estruch, manager Anneke Residence

In het kader van ‘tien jaar Anneke’ interviewen we enkele van onze medewerkers van het eerste uur. Voor de meeste mensen die verbonden zijn aan Anneke Residence is ze dus een bekend gezicht. Duly Estruch, verpleeghuismanager. Maar hoe is ze hier eigenlijk terechtkomen? Wat heeft ze hiervoor gedaan? Tijd om nader kennis te maken met Duly.

Sinds wanneer ben je werkzaam in Anneke Residence?

‘Ik ben begonnen met een parttime contract in februari 2006, als psychologe en verantwoordelijke voor de activiteitenbegeleiding. Het huis heette toen nog Marina Senior. Toen het bedrijf in 2007 van eigenaar en naam (Anneke Residence) veranderde kreeg ik een fulltime aanstelling. Daarnaast kreeg ik meer verantwoordelijkheden, waaronder personeelsplanning. Ook heb ik samen met de quality manager de implementatie en bewaking van de ISO-certificering begeleid. In die tijd heb ik, op verzoek van het bedrijf, het diploma gehaald voor verpleeghuismanager en vanaf 2012 ben ik deze functie in Anneke gaan bekleden.’

Wat zie je als belangrijke veranderingen in die tien jaar?

‘De veranderingen sinds de overname, sinds “Anneke”, zijn talrijk. Er hebben heel wat verbouwingen en aanpassingen plaatsgevonden. Meerdere woonkamers, waardoor bewoners en bezoekers niet allemaal in dezelfde ruimte hoeven te zitten, de aanleg van overdekte terrassen beneden en boven, geschikt voor rolstoel of rollatorgebruikers en voor het houden van evenementen of gewoon verjaardagsfeestjes in de open lucht, kamers en suite voor echtparen of revalidanten. En gewoon het gebouw wat gezelliger aankleden.

Maar voor mij is de belangrijkste verandering de verdergaande professionalisering en toename van diversiteit van de zorgvraag. Zo hadden we in het begin nog niet zo veel te maken met palliatieve zorg of revalidatiezorg na een complexe botfractuur, terwijl dat nu met grote regelmaat voorkomt. Veel bewoners waren relatief nog zelfstandig. Maar de zorgafhankelijkheid is duidelijk toegenomen in die tien jaar. Maar dat maakt het voor mij ook zo interessant en vormt uiteraard een continue uitdaging om op iedere zorgvraag zo goed mogelijk in te spelen. En tot slot heeft het huis een nog internationaler karakter gekregen.’

Wat heb je geleerd van bewoners?

‘Van iedere bewoner leer ik iets: van hun levenservaring en denkwijze tot hun cultuur. Maar met een bewoonster, die hier jarenlang gewoond heeft, had ik wel een hele bijzonder band. Het was een zeer intelligente vrouw en ze wist ook altijd mijn werk van de vriendschap te scheiden, ze respecteerde me tegelijkertijd als manager maar ook als persoon. En ze had een geweldige positieve instelling, tot op het laatste moment bleef ze nieuwsgierig maar ook genieten van de dingen des levens, ondanks haar verslechterende gezondheid. Daar wilde ze het nooit over hebben. Altijd positief. Ze bleef altijd weer dingen zoeken om mee bezig te blijven, om zich nuttig te maken, ook voor andere bewoners. Voor het personeel had ze altijd een bemoedigend woord of een goede raad. Ze was echt uniek.’

Hoe zou je het liefst willen dat de bewoners je zien in zo’n klein verpleeghuis?

‘Ik hoop dat ze me in ieder geval zien als iemand die dicht bij ze staat in de gewone dagelijkse gang van zaken, of het nu gaat om het delen van problemen of het delen van mooie dingen, en uiteraard dat ik het vertrouwen heb om problemen ook voor hun te kunnen oplossen.’

Wat is voor jou het ideale profiel van een medewerker van Anneke?

‘Tja, los van de vakkennis die ze uiteraard moeten meebrengen, is bereidheid en kunde om goed in teamverband te kunnen werken essentieel, dat ze op details letten en dat ze in staat zijn te anticiperen op de diverse behoeften van onze bewoners. Daarnaast is het hebben van geduld en het tonen van genegenheid heel belangrijk en ook gevoel voor humor. Kennis van andere talen en vooral van andere culturen is een grote pre uiteraard hier in Anneke. Maar ook nieuwsgierigheid om meer te leren en jezelf kunnen motiveren om te willen verbeteren.

Enfin zoals we zeggen: ´Cuanto más azúcar más dulce. (hoe meer suiker des te zoeter), dus hoe meer van al die eigenschappen des te beter!’

Duly, bedankt voor je  inzet gedurende al die jaren en geweldige bijdrage aan onze organisatie!